Informacje ogólne
Błaszki - małe, ciche miasteczko w województwie łódzkim, leżą na Wysoczyźnie Tureckiej, nad rzeką Cienią, zwaną również Trojanówką która jest dopływem Pokrzywnicy wpadającej do Prosny.
W okolicach Błaszek nie prowadzono badań archeologicznych, stąd też trudności podania dokładnego czasu powstania osady.
Najstarszy dokument mówiący o miasteczku pochodzi z 1457r. Wtedy to arcybiskup gnieźnieński Wincenty Kot przesądza beneficjum błaszkowskie plebanowi Potworowskiemu, przeciw wyrokowi oficjała swego, Błaszki wchodziły wówczas w skład księstwa sieradzkiego ze stolicą w Sieradzu, tutaj również mieściła się siedziba kasztelani sieradzkiej. Jeżeli chodzi o podział kościelny, to na tym terenie znajdował się archidiakonat uniejowski z siedzibą w Uniejowie, który wchodził w skład diecezji gnieźnieńskiej.
Po zjednoczeniu państwa polskiego w XIV w. Dawne księstwa dzielnicowe przekształciły się w ziemie. Te z nich, które wytworzyły pełną hierarchię urzędniczą z wojewodą na czele, zaczęto nazywać od XV w. województwami. W drugiej połowie XIV w. powstały ponadto, na miejsce kasztelani, nowe jednostki zwane powiatami. Księstwo sieradzkie przekształciło się ostatecznie w województwo o takiej samej nazwie. Błaszki weszły w skład województwa sieradzkiego, konkretnie zaś, w skład powiatu sieradzkiego, same zaś stały się siedzibą parafii.
Ważniejszym wydarzeniem w historii Błaszek, było nadanie im praw odbywania niedzielnych targów. Uczynił to dla osady król Kazimierz w roku 1652. Fakt ten zdecydował właśnie, że Błaszki stały się miastem. Powszechnie jednak za datę powstania miasta przyjęto rok 1729. Przywilej odbywania targów wpłynął na rozwój osady. Rozwojowi rzemiosła i handlu sprzyjało również położenie miasta przy głównej drodze handlowej, wiodącej z Wielkopolski do Małopolski. W latach 1781, 1791 miasto nawiedzały dwa wielkie pożary.Podziały terytorialno - administracyjne ukształtowane w XIV-XV w. przetrwały na historycznych ziemiach Polski środkowej zasadniczo bez istotniejszych zmian, do ostatnich lat Rzeczpospolitej szlacheckiej. Pod koniec 1789r. Sejm Czteroletni, wprowadził jako organ samorządu terytorialnego tzw. Komisje porządkowe, cywilno- wojskowe. W Sieradzu powstała taka komisja dla powiatów sieradzkiego i szadkowskiego. W 1791r. powstały tzw. wydziały. Błaszki należały do wydziału sieradzkiego. Struktura terytorialna uległa zasadniczej zmianie po II rozbiorze. Błaszki dostały się pod panowanie pruskie i tak jak całe sieradzkie, weszły w skład utworzonej przez Prusaków prowincji, zwane Prusami Południowymi.
Na miejsce województw zaborca wprowadził nowe jednostki, zwane departamentami, organami władz administracyjno - skarbowych zostały kamery. Błaszki jak i całe byłe województwo sieradzkie włączono do departamentu i kamery łęczyckiej, następnie piotrkowskiej, a w roku 1796 do departamentu kaliskiego. W 1793 utworzono powiat warckim który stał się najmniejszą jednostką terytorialną Błaszek. Same zaś Błaszki były wówczas siedzibą parafii. Podział na departamenty utrzymał się bez zmian w okresie Księstwa Warszawskiego. Innowacją było wprowadzenie w 1807r. jednostek niższego rzędu - gmin. Błaszki w tym okresie stały się gminą. Po utworzeniu w 1815r. Królestwa Polskiego departamenty przemianowano na województwa. Błaszki jak i również i Sieradz, weszły w skład województwa kaliskiego, ponadto wprowadzono podział na obwody. Błaszki wraz z powiatem warckim weszły w skład obwodu sieradzkiego. W roku 1837 województwa przemianowano na gubernie, a w 1842 powiaty na okręgi, a obwody na powiat Błaszki należały do guberni kaliskiej. W 1845r. zlikwidowano gubernię kaliską i utworzono wraz z mazowiecką gubernię warszawską. W 1867r. została przywrócona gubernia kaliska. W skład jej weszły Błaszki, które należały również do powiatu kaliskiego. Same zaś Błaszki były gminą wiejską. W